ADIBIDEZ HORNITUZ, SORKUNTZA PROZESUA ABERASTU

  Bilaketa egitearekin batera, dramatizazioan aditua den konpainia batekin harremana izan dugu, gure sorkuntza prozesurako ideiak hartuz eta ezagutza berriak eskuratuz. Honekin izan dugun lehenengo kontaktua, kubik antzezlana izan da. Hau, Teatro Paraisok egindakoa da eta honen inguruan egindako ikerkuntza ezagutu ondoren, antzezlana ikusi eta analisi bat egin dugu: 

- Beltzez jantzita doazen bi pertsonai daude eta umearen kolasa imitatzen dute. Hauek, Javi eta Rosa dira eta haien mugimendua oso lasaia da. 

- Ezenografian kutxak agertzen dira. Etxe bat irudikatzen dute hasiera batean baina antzerkia aurrera joan ahala, eremu ezberdinak sortuz hauek mugitzen dituzte. 

- Argi gutxi dago eta agerdi dena, goitik eta alboetatik sartzen da. 

- Ezena batzuk inprobisatuak dira. Haurren antzera jolas espontaneoa eraikitzeko eta honen momentuko zirrara sortzeko. 

- Autoreak haurrekin harremana sortzeko, hauek begiratzen dituzte.

- Materiala klasera eramateko, proposamen didaktiko bat daukate. 

- Estimuluak mugimenduaren bidez sortzen dira.

- Hasieran ez dago musikarik, baina antzezlana aurrera egiten duen heinean, hau agertzen doa.

- Hasieran ez dute hitzik egiten, souinuak besterik ez dituzte erabiltzen. Horretaz gain, askotan onomatopeien erabilpenera jotzen dute. 

- Egituraren aldetik, ez dago hasiera, garapena eta amaierarik, gertakizun ordenatuak dira, baina askok ez dute kontakizun jarrai bat osatzen. 

- Aktoreak, jarrera aktiboa daukate, momentuan bertan, irudiak produzitu egiten dituztelako.

- Pedagogiaren aldetik, etapa egozentrikoa errepresentatzen dute.

- Dialogo sinpleak sortzen dituzte haurrekin harremana sortzeko. 

- Haurrak egunerokotasunean egiten dituzten gauzak antzezten dituzte: eraiki, desegin, mugitu, elaboratu, proiektatu, sartu, atera, ...

- Haurren erantzunak nabariak dira. 

- Helduak haien paperetatik atera eta umeen lekuan jartzen dira. 

"Kubik"

Konpainia honek beste antzezlan interesgarri batzuk ere badauzka:  "En el jardin"

  Honen ostean, Teatro Paraisoko partaide bat, unibertsitatera etorri zen ekintza batzuk egitera eta antzerkiaren inguruan Gasteizen dauden baliabideak aztertu genituen. Ondoren, gure trebetasunak ezagutzeko praktika batzuk egin genituen eta hurrengo egunean, Teatro Paraisoko eraikuntzara joan ginen. Han, haurrekin antzerkia lanzten duen artista batekin praktika interesgarri batzuk egin genituen eta ondoren, antzezlan zoragarri bat ikusteko aukera izan genuen. Azkenik, esan beharra daukat, esperientzia hauek paregabeak izan direla, artista eta jakitunekin harremanak sortzerakoan, asko ikasi dugulako eta gure sorkuntza prozesuan onuragarria dela uste dudalako.