EZIN GARA BAKARRIK BIZI ETA HARREMANAK, ZAINDU BEHAR DIREN ELEMENTU GARRANTZITSUENAK DIRA

  Azkeneko klaseari amaiera emateko, ezinbesteko elementu baten inguruan hitz egin dugu. Oso garrantzitsua da, egunero eta ia momentu oro garatzen dugun gaitasun bat delako, gaitasun soziala esate baterako. Hau, familia, lagun, lankide, auzokide, ... eta edozein pertsonarekin lantzen da. Eta askotan ez zaio behar beste garrantzi ematen. 

  Egia da, gizartea, komunikazio eta esku hartze mota ezberdinetara ireki egin dela eta horrek proiektuak aberasten dituela. Momentuoro berrikuntzak daude eta haurrak horretarako hezi behar ditugu. Hezkuntzak ez dizkie haurrei dauden baliabide guztiak eman behar, ezta hauetara gertu behar, baizik eta baliabide hauen erabilpen egokia sustatzearen beharra asetu. Betiere, era libre, autonomo, natural eta erabilgarriarekin eta esanahia daukanarekin. Eta erabilera egoki hori edozein eremuetan erabiltzeko baliagarriak izatea, kontuan izanda, haien bizitzarekin harreman bat sortu behar dela. Horretarako, eskola batzuk TIC-ak erabiltzen hasi dira proiektuen bidez lan eginez eta hemen dago eskola batek burututako "FLICTS" proiektuaren bieoa ikusteko webgunea eta eskola honek burutu izan dituen beste proiektu batzuk (Diaz, A. eta Batalla, G.).

  Haiek, proiektu horretarako, ez dituzte gauza handirik erabili, hau da gauza sinpleekin gauza azko lortu dituzte. Hori hezkuntza eremura eramateko, lehenengo gauza, guk gure burua zainztea da gero haurrak zainzteko eta irakaskuntza hori esanguratsua suertatzeko. Eta honekin bat emozioen gaia dator, jakin behar dugu nola gauden, besteekin harremana lortzeko eta harreman hori guk nai dugun momenuan, nahi dugun pertsonarekin eta nahi dugun intentsitatean gauzatzeko (Aristoteles in Romera, M. 2017).

  Gure sorkuntza proiektuan, emozioak eta harremanak, oso garrantzitsuak izan dira eta gure lana aurrera eraman duena izan da. Gure taldeko harremanak edo behintzat pertsona batzuekin ni hala sentitzen dut, benetakoa, onuragarria, positiboa eta oso potentea da. Laguntza eskaintzen dutenak eta zure buruaz arduratzen direnak. Bide honetan elkar egon gara baina horretaz gain, Magisteritzako lau urteetan zehar ere, esperientzia anitzak bizi izan ditugu elkarrekin. Horregatik, haiek ere nire motxilan egongo dira hemendik aurrera.

  Taldekide eta gelakideaz gain, irakasleak ere gure bide honetan berebiziko paper garantzitsua izan dute. Batzuekin ondo konpondu gara beste batzuekin ez, batzuk irakaskuntzarako teknika izugarriak dituzte, beste batzkuk galduak ibiltzen dira, hau da, mundua errepresentatzen duen dibertsitatearen eredu izan dira, baina guztiok daukate helburu berdina edo behintzat hori pentsatu nahi dut, gure ikaskuntza-prozesuan ahalik eta baliabide gehien ematea, etorkizun batean, horiek behar baditugu erabiltzen jakiteko.

  Nire taldekideak nire motxilan eramango ditudan bezala, nire ikaskuntza prozesua aberastu duten irakasle horiek ere sartzen dira.

Nire bidean aurrera egiteko, pertsonekin izandako harreman guztiak kontuan hartu eta motxilan sartuta nirekin bidean aurrera egingo dute.